
Dichtklappen in een groep. Hoe voorkom je dat?
Door Jeroen Haverkamp • 2 oktober 2020Dichtklappen in de groep.
Wanneer je onzeker bent of gevoelig kan het je gebeuren. Dichtklappen in de groep. Voor mensen die het nooit hebben meegemaakt is het bijna niet te volgen. Iemand snijdt je de pas af, of er gebeurd iets anders waardoor je geraakt bent en je haakt af. Het is een gevoel alsof de systemen uitgaan. Je zegt niets meer, je bent erg met jezelf bezig. Je voelt je boos, verdrietig of lamgeslagen en wilt het liefst weg. Sommige mensen reageren nog plichtmatig, maar anderen brengen dat zelfs niet op. Als een collega vraagt ” gaat het wel?” zeg je misschien, jaja, gaat wel. Het is even teveel om zomaar uit te leggen. Hieronder leg ik uit hoe het kan gebeuren en of je het kunt voorkomen.
Welke oorzaken en omstandigheden kun je herkennen?
Meestal is er geen ‘magic button’. Ik bedoel hiermee: als DAT gebeurt, klap ik dicht. Bijvoorbeeld iemand wijst je af. Vaker zijn er verschillende dingen aan de hand, die met elkaar ervoor zorgen dat je dichtklapt. Bijvoorbeeld je was toch al een beetje piekerig of zat al niet zo lekker in je vel. Daarbij gaat het over een onderwerp dat je niet interesseert, waardoor je niet lekker zat op te letten. Dan maakt een collega een grap ten koste van jou en iedereen lacht erom. Klap, de val slaat dicht en jij bent afgehaakt. Heel pijnlijk en (bijna) niets meer aan te doen.
Hoe voorkom je dichtklappen in de groep?
Het is de grote vraag of het is te voorkomen. Liefst krijgen we de gouden pil en hebben we er nooit meer last van. Mijn stelling is, we kunnen leren door erover na te denken of met een vertrouwde vriend na te praten Vragen die kunnen helpen zijn: “Wat gebeurde er nu eigenlijk? Wat was zo pijnlijk? Hoe voelde je vlak voor het moment? Welke emoties komen bovendrijven? Boosheid, verdriet, schaamte? Waarom? ” Door goed te onderzoeken wat er met je gebeurd, leer je jezelf beter kennen en groeit de kans het de volgende keer te voorkomen groter.
Het allerbelangrijkste zijn twee dingen. Ten eerste: geef niemand de schuld, maar voel je wel vrij boos te zijn. Boos mogen zijn maakt dat je bevrijd wordt van dat beknelde gevoel. Ten tweede: Stop met jezelf de schuld te geven. Het is al pijnlijk genoeg, het zelfoordeel maakt het niet beter.
Als je het vaak hebt en kunt er echt niets aan verbeteren, bel of mail me dan onderzoeken we in een vrijblijvend gesprek wat coaching voor je kan betekenen.
Terug naar blogs..